با فرارسیدن ۲۱ خرداد، دومین سالروز شهادت هدی صابر، یادنامهای برای پاسداشت جهد و تلاش این معلم آزاده منتشر شد. در این یادنامه یادداشتها و مقالاتی از همسر و خواهر شهید صابر (خانم فریده جمشیدی، فیروزه صابر)، امیر طیرانی و شماری دیگر از علاقمندان وی گنجانده شده است که عناوین برخی از انها بدین شرح است: «لحظه دیدار»، «رد پاهای هدی»، «خطابهی اشک»، «سنگینی آوار مرگ صابر»، «ترسیم یک رنج»، «انسانم آرزوست...» و « خسته نباشی آقا معلم!».
ابعاد کارهای تاریخ و قرآن هدی صابر (سلسلهنشستهای «هشت فراز، هزار نیاز» و «باب بگشا») نیز در این یادنامه طی مقالاتی با عناوین «تاریخ و استعداد درنگ در آن»، «هشت فراز، هزار نیاز و تجهیر کنشگران ایرانی به بینش تاریخی » و «باب بگشا: طرحی نو در الهیات اجتماعی اسلام» مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
در این یادنامه همچنین طی مقالهای با عنوان «هدی صابر و جنبش دانشجویی» رابطهی شهید صابر با دانشگاه و دانشجویان مورد بحث قرار گرفته است. در مقدمهی این یادنامه آمده است:
به نام همراه یاریگر
ای مرغ سحر! چو این شب تار / بگذاشت ز سر سیاهکاری،
وز نفحهی روح بخش اسحار / رفت از سر خفتگان خماری،
بگشود گره ز زلف زرتار / محبوبهی نیلگون عماری،
یزدان به کمال شد پدیدار / و اهریمن زشتخو حصاری،
یاد آر ز شمع مرده یاد آر
خردادماه دیری است که در این مرزوبوم یادآور حوادث شگرف و رخدادهای فراتر از ذهن و بیان است؛ از خیزش پانزده خرداد تا شهادت محمد حنیفنژاد و یارانش، عروج معلم انقلاب، دکتر علی شریعتی، فتح خرمشهر و احیای غرور ملی و نزدیکدستتر، شور و نشاط دو خرداد و بیست و پنجم خرداد و دهها رخداد ریز و درشت دیگر. اما به سیاههی این رخدادها، در دو سال اخیر درگذشت عزت ایران، مرحوم مهندس سحابی، و سپس شهادت و تدفین غریبانهی هاله سحابی، و چندی بعد، شهادت پهلوانانهی هدی صابر نیز افزوده شده است. هر سال که بیست و یکم خرداد فرا میرسد، خاطرات تکاندهندهی آن صبح پخش خبر شهادت، در ذهن علاقمندان به هدی صابر مرور میشود؛ خبری که باورکردنی نبود، اما افسوس که واقعیت داشت.
اکنون با گذشت دو سال از آن روز، نبودن هدی صابر را باور نکردهایم ـ که شهید، زنده و حاضر و حیّ است؛ شرایط و فضا و توان محدود اما به گونهای بوده که امکان پاسداشت یاد و نام هدی صابر را آنطور که شایستهی جهد آن آموزگار و کوشش آن حقگذار است، فراهم نیاورده. ناگزیر به همین خردهتلاشها دلخوشیم و روزی را انتظار میکشیم که این شب تار ز سر سیاهکاری بگذارد، خماری از سر خفتگان برود، باغ دوباره خرّم شود و زمانه ز نو آباد گردد. چه بسا آن روز یادآوران بهتری برای یاد آن آموزگار فقید باشیم.
لینک دانلود: یادنامه دومین سالگرد شهادت