سیدحسین
منبع: وبسایت جرس ـ ۱ مرداد ۱۳۹۰
چشمهامان گریان
قلبهامان پردرد
ودلهامان پر از غم
اما امیدوار
وسکوتمان فریادی به بلندای عرش خدا
و چهره هامان مبهوت اما مصمم
وندای قرآن" بای ذنب قتلت"
و چشمم به سنگ قبر صابر مهمان می شود
و بارها زمزمزمه می کنم
"به کدامین گناه؟به کدامین گناه؟"
وسالها ست که بها می دهیم ،هالهها و صا برها را
وهنوز پاسخی نشنیده ایم به سئوالمان، به "کدامین گناه کشته شدید"؟
به کدامین جرم؟
گناهمان دغدغه آزادی است، آزادی
که برایش پر می زنیم
و چه گلها که پرپرشده اند از برای آزادی
بدستت خواهیم آورد
و ازگلهای پرپرشده امان بوستانی بپا می کنیم که همه رنگها و شکلها را داشته باشد
وخود باغبان آن می شویم تا هیچکس حسرت باغ آزادی را نخورد .
۳۰/۴/۹۰ بهشت زهرا چهلم روز شهادت هدی صابر