هدی صابر، زندانی سیاسی و فعال ملی مذهبی، ۱۲ خرداد ۱۳۹۰ در زندان اوین و در اعتراض به مرگ مشکوک هاله سحابی در مراسم تشییع جنازه پدرش عزتالله سحابی اعتصاب غذای خود را آغاز کرد و در ۲۱ خرداد، پس از انتقال از زندان به بیمارستان مدرس در حالیکه اخباری از ضرب و شتم او منتشر شده بود، درگذشت. در هفتمین سالگرد درگذشت هدی صابر، گفتگوی کوتاهی توسط سایت زیتون با فریده جمشیدی، همسر هدی صابر، انجام شده است. فریده جمشیدی در این گفتوگو تصریح میکند: «مرحوم هدی صابر روی ساده زیستی تاکید بسیاری داشتند و اینکه آدم وابستگی صرف به کسی نداشته باشد را مهم میدانستند. منش مردانگی ایشان چه در ورزش چه در اقتصاد و چه در سیاست بسیار شاخص بود. در این زندان اخیر چهره هاى سرشناش در طبقه بالای بند ٣۵٠ اوین مستقر بودند ولی آقای صابر در طبقه پایین که امکاناتش کمتر بود ماندند چون احساس میکردند بچه های پایین که گمنامند و به قولى کفِ خیابانىِ اند، در سه کنج قرار مى گیرند و فراموش مى شوند.» متن کامل این گفتوگو در ادامه میآید.