فیروزه صابر ـ همزمان با هشتمین سال پرواز هدی صابر، کتاب «فروپاشی» او (که به تازگی چاپ و برخوردار از هم مجوز چاپ و هم پخش است)، در دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه رونمایی شد. انتخاب این مکان، نخست تناسب دانشکده اقتصاد به عنوان محل نقد و نظر و تعمیق فکری و اندیشه ورزی در حوزه اقتصاد است و دیگر، محل تحصیل و فارغ التحصیلی و فعالیتهای علمی هدی، با استادانی آشنا با او و معتقد به توسعه ظرفیتهای فکری دانشجویان به ویژه نسلی که از نزدیک با پدیدههای تاریخی همچون فروپاشی رژیم پهلوی و دلایل بروز انقلاب عمیقا و همه جانبه آگاه نیستند.
کتاب با شیوه از «بیرون» به «درون»، شرایط جهانی دهه ۱۹۷۰ را تشریح و با ورود به ایران، موقعیت رژیم شاه را بررسی میکند. نگاه به درون همراه با بحرانها، تضادها و ناکامیهایش است. یقینا با این شناخت، دکتر حسن طایی رییس دانشکده اقتصاد به رونمایی باور داشت و همه جانبه از آن حمایت کرد.
برنامهای منظم با مدیریتی مدبرانه، همراه با دو سخنران توانمند و صاحبنظر با دو رویکرد اقتصادی و جامعه شناسی، سالن پر و در عین حال آرام، جوی سنگین و بدون حاشیه، تنوعی از نظر و جنس و سن و شغل و دیدگاههای سیاسی و اقتصادی و اجتماعی، تجمیعی از دانشگاهیان و غیردانشگاهیان مهمان و همه درخور چنین دانشکدهای بود. نه حاشیهای و نه اعتراضی و نه رفتارهای احساسی نشانهای داشت. و این همه از تدبیر رییس دانشکده بود.
اما به ناگاه خبر برکناری دکتر طایی شنیده شد. جدا از اینکه رییس دانشگاه خود راساً اقدام به چنین کاری کرده و یا ناشی از فشارهای بیرونی بوده، چالشی جدی در ذهنها ایجاد می کند که فرزندان دانشگاه «چه» را نباید بشنوند و «چه» را نباید بدانند؟ چنین کتابهایی با تحلیل اقتصادی، اگر در دانشکده اقتصاد برگزار نشود، کجا باید باشد؟
به راستی آگاهی و درک و سابقه و خصایص علمی و رفتاری دکتر طایی به عنوان رئیس دانشکده برای مراقبت از اجرای چنین برنامههایی با این ویژگیها، کافی نیست؟ او که همواره دغدغهاش پایداری و توسعه فضای علمی و اجتماعی دانشکده است و به رشد دانشجو میاندیشد. مدتهاست که فراتر هم رفته است. برای شکوفایی نوجوانان و جوانان حاشیه نشینان خطه سیستان و بلوچستان نیز از آن زمان که با هدی در آموزش بچههای آن دیار همراه شد، مایه میگذارد و مشتاقانه به سویشان میشتابد. او به خوبی به رسالت هم استادی و هم اجتماعی خود واقف است. پس چرا اعتمادی نیست؟ واهمه از چیست؟
در اجرای این برنامه نه غوغایی بود و نه هیاهویی. غافل از اینکه دیگران با برکناری و یا فشار برای برکناری، خود غوغا و هیاهو به پا کردند...